పద్యం 6: -
అల్పుడెప్పుడు పల్కు ఆడంబురము గాను
సజ్జనుండు పల్కు చల్లగాను
కంచు మోగినట్లు కనక్కమ్ము మ్రోగునా
విశ్వదాభి రామ్ , వినుర వేమ.!!
భావం - అల్పబుద్ధి కలిగినవాడు ఎప్పుడూ.. డాంబికాలు పోతూ, ఆడంబరంగా మాటలు చెప్పుకుంటాడు. అదే శాంత స్వభావి మాత్రం సున్నితంగా మాట్లాడుతాడు, ఎల్లప్పుడూ శాంతంగా ఉంటాడు. కంచు శబ్దం చేసినట్లుగా, బంగారం శబ్దం చేయదు కదా..! అలాగే అల్బబుద్ధి కలిగినవాడిని కంచుతోనూ, శాంత స్వభావిని బంగారంతో పోల్చాడు ఈ పద్యంలో వేమన మహాకవి.
0 Comments